Als ik naar me zelf kijkt vraag ik aan mezelf “ben ik
verantwoordelijk voor anderen?”. Tuurlijk ben ik verantwoordelijk voor mezelf
en andere personen. Zonder te denken help iedereen zowel kinderen en andere als
ze in problemen zijn. Een voorbeeld hiervan is in 2002 toen ik alleen maar 13
jaar was had ik gehoord van iemand anders dat mijn vader ziek was thuis en dat
er niemand anders thuis was. Zonder twee keer te denken begon ik naar huis te
rennen om me vader te kijken. Toen ik daar kwam was me vader op de grond. I
deed van alles om hem te helpen. Toen een vriend van hem opbeld vertelde ik hem
wat er aan de hand was en hij kwam meteen. En we bracht hem naar de poli
kliniek en daar ontdekte ze dat hij “appendix” had. Dankzij GOD dat ik daar
ging anders is me vader niet meer op de wereld.
Ik woon met nog
vijf andere antilliaanse studenten in een studentenhuis. Voor hun voel ik me
ook verantwoordelijk. Door de deuren goed te sluiten zodat er geen indringers
binnen komen. En bij de voordeur en de achterdeur geen rommel zijn want die
zijn onze enige uitgang bij onstaan van een huisbrand.
Mijn woonruimte
moet ik ook verantwoordelijk ervoor zijn. Deze moet ik goed onderhouden ervoor
zorgen dat alles netjes blijf voor de gene die na mij hier komt wonen volgende
jaar. Want als het mij was wilde ik niet dat iemand mij een slordige ruimte
geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten